بر اساس تعاریف ارائه شده توسط سازمان جهانی گردشگری (UNWTO)
گردشگري سلامت:(Health Tourism) : به مسافرت افراد از محل دائم زندگي خود جهت حفظ، بهبود يا حصول مجدد سلامت جسمي و ذهني فرد به مدتي بيش از 24 ساعت و كمتر از يك سال گردشگري سلامت اطلاق ميشود.
گردشگری تندرستی (WellnessTourism): مسافرت به دهکدههای سلامت و مناطق دارای چشمههای آب معدنی و آب گرم (اسپاها)برای رهايی از تنشهای زندگی روزمره و تجديد قوا بدون مداخله و نظارت پزشکی و درمواردی که گردشگر بيماری جسمی مشخصی نداشته باشد را گردشگری تندرستی گويند.
گردشگری درمانی (CurativeTourism): مسافرت به منظور استفاده از منابع درمانی طبيعی (آبهای معدنی، نمک، لجن و غيره)جهت درمان برخی بيماریها يا گذران دوران نقاهت تحت نظارت و مداخله پزشکی راگردشگری درمانی گويند.
گردشگری پزشکی (MedicalTourism) : مسافرت به منظور درمان بيماریهای جسمی يا انجام نوعی از عملهای جراحی تحت نظارت پزشکان در بیمارستانها و مراکز درمانیرا گردشگری پزشکی گويند. در اين نوع از گردشگری سلامت، بيمار ممکن است پس از درمان و معالجه نيازمند استفاده از فضاها و خدمات گردشگری درمانی باشد.