این مطلب اشاره دارد به انواع روشهایی که مراقبت های پرستاری، سازماندهی و ارائه می شوند که به فلسفه و سیاست های هر سازمان بستگی دارد و نیز به مدیریت نیروهای پرستاری و تعداد بیماران تحت مراقبت (مشاهده مطلب)

واقعیت این است که انفورماتیک دیگر گزینه ای برای پرستاران و سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی نیست. این یک الزام و نیاز است. "ملت در استفاده از فناوری های توان افزا در حیطه مراقبت های بهداشتی در نقطه ای مهم قرار دارند." زمان آن رسیده است که مراقبت های بهداشتی ابزارهای دستی گذشته را ترک کند. "
وقتی بحث در مورد پرستاران و حرفه پرستاری است ، یکی از اولین حرفهایی که به ذهن می رسد کلمه "مراقبت" است که ممکن است آنتی تز تکنولوژی به نظر بیاید اما به عنوان انفورماتیست های پرستاری، ما اعتقاد داریم غیر از این است و به تلاش های فعلی به عنوان فرصتی برای اصلاح مراقبت های بهداشتی نگاه می کنیم. "تاثير گذاري بر جنبه هاي مراقبتي كه پرستاران در طول تاريخ آن را ارزش بخشیده اند: هماهنگ كردن مراقبت در سراسر زنجيره ، توجه به پیشگیری از بيماري و ارتقاء سلامت ، توجه به نقش خانواده و اجتماع و توانمندسازی آراء بیماران (در حال حاضر کلاینت/ مصرف کننده / مشتری) در مراقبت از خود. "
در این زمانه تغییرات سریع و سرمایه گذاری در فناوری اطلاعات سلامت (HIT)، پرستاران باید برخیزند  و به چالش رهبری بپردازند و اشتیاق "دلسوزانه" خود را به مراقبت با استفاده از فناوری و انفورماتیک مهار کنند و باعث بهبود کیفیت و ایمنی در مراقبتی شوند که به بیماران ، خانواده ها و جامعه اراده می کنند.

پرستاری به مثابه یک فرهنگ را می توان به عنوان اعتقادات، ارزش ها، هنجارها و قوانین مرتبط با حرفه و اقدامات پرستاری توصیف کرد. علاوه بر این، کار گروهی مشترک، فعالیت ها، روندها، تاریخ، قهرمانان و آیین ها می توانند فرهنگ یک حرفه را بیش از پیش ترسیم کنند. تاریخچه «مراقبت» به قرن هفدهم و هجدهم و بنیان های شروع حرفه های پرستاری و پزشکی برمی گردد. "رابطه مراقبتی" ارائه شد و هنوز هم به همان مراقبت های اولیه بانوی چراغ به دست، فلورانس نایتینگل (Florence Nightingale) شناخته می شود. قهرمانان دیگری که نقش مهمی در تاریخ پرستاری بازی کرده اند شامل لیلیان والد (Lilian Wald) است که نسبت به شرایط زندگی و وضعیت سلامتی افراد فقیر نگران بود و در سال 1893 تسهیلات اسکان خیابان هِنری و اولین سرویس ویزیت پرستاری را راه انداخت؛ دوروتا دیکس (Dorothea Dix)، که بخاطر تلاش برای رفع نیازهای بیماران روانی و زندانیان تبدیل به یک قهرمان شد و طی سالهای 1800sکارهایش منجر به تغییراتی در کانادا و اروپا و بیش از 15 ایالات در ایالات متحده شد؛ و مری برکنریج (Mary Breckenridge) که گرفتاریهای مادران و نوزادان روستایی را در آمریکای تشخیص دادند و خدمات پرستاری فرونتیر را در اوایل سال های 1900s تاسیس کرد. این زنان پیشگام نه تنها تغییر در سیستم ایجاد کردند بلکه در طول خدمات خود "مراقبت شخصی" از بیماران را ارائه و توسعه داده و نسبت به بیماران خود دلسوز بودند.

فلورانس نایتینگل	لیلیان والد	مری برکنریج	دوروتا دیکس

در یک اظهار نظر اخیر در مورد علم مراقبت، هریس کار فرانسیس پابودی (Francis Peabody) را و تماس وی با پزشکان برای ارائه مراقبت و دلسوزی فردی در زمینه معالجه بیماری غیر شخصی را برجسته کرد، به پزشکان گوشزد می کند که "راز مراقبت از بیماران دلسوز آنها بودن است." این جهت گیری دلسوزانه مربوط به روابط فردی و درمانی است. "تعامل" هنوز به خوبی در هسته پرستاری، پزشکی و سایر حرفه های بهداشتی دیگر هست. برای بسیاری از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی، پیشرفت های فن آوری مانند کامپیوتر و انفورماتیک به نظر می رسد که از رابطه با بیمار و از آنچه امروزه به عنوان "مراقبت از بیمار" توصیف می شود، فاصله می گیرد.
با این پیش زمینه ، چالش جمع شدن فرهنگ مراقبت و تکنولوژی واضح تر می شود. با بررسی واژگان و تعاریف بصیرت بیشتری پیدا می شود. اصطلاحاتی که در هنگام مراجعه به فرهنگ مراقبت برای آن به کار رفته است عبارتند از: دلسوزی ، نظارت مراقبانه ، تعهد به رفاه کامل شخص ، گوش دادن دقیق ، آرامش ، لمس و رابطه. از دیگر سو، تکنولوژی عموماً معادل استفاده از ابزار و ماشین هایی است که استفاده می شوند تا کمک کنند مشکلات جهان واقعی را حل نمایند. همچنین می تواند به استفاده از روشهای فنی، مهارتها و فرآیندها معنی دهد که می تواند هم مادی و هم غیرمادی باشد. به لحاظ تاريخي، از تكنولوژي براي تغيير فرهنگ، گاهي مثبت و گاهي ديگر منفي استفاده شده است.

سرانجام ، اصطلاح فناوری اطلاعات وجود دارد كه می تواند به عنوان شاخه ای از مهندسی معرفی شود که به مقوله استفاده از رایانه ها و ارتباطات از راه دور برای بازیابی ، ذخیره و انتقال داده ها می پردازد. فن آوری اطلاعات را همچنین می توان به عنوان کاربرد رایانه، ارتباطات و فن اوری نرم افزاری برای مدیریت، پردازش و انتشار اطلاعات توصیف کرد. گرچه بیشتر پرستاران و پزشکان از لحاظ تاریخی به موضوعات IT و داده توجه نکرده اند، آنها بطور تاریخی با مقوله چارت و ثبت کردن اقداماتشان به عنوان ارائه دهنده خدمات و واکنش بیماران به مراقبت ها و درمان های ارائه شده به ایشان درگیر بودند.

بحثهای اخیر در مورد استفاده از پرونده الکترونیک پزشکی (EMR) ، پرونده الکترونیک سلامت (EHR) و پرونده سلامت فردی (PHR) در مقایسه با زبان شخصی لمس، راحتی و دلسوزی به نظر می رسد سرد ، دور و غیر شخصی باشند. تفاوت بین زبان، تعریف و اهداف مراقبت از یک طرف و فناوری از سوی دیگر، تأکید بر لزوم ایجاد یک پل ارتباطی بین آنها را ایجاب می کند. این مسئله، چالش های قابل توجهی را برای پرستاران و سایر متخصصان بهداشت، مربیان ، مدیران و سیاستگذاران بر می انگیزد. برنامه TIGER ، که توسط رهبران و علاقمندان پرستاری سازماندهی شده است، رویکردی اخیر است که پلی بر شکاف بین مراقبت و تکنولوژی می زند.

https://www.himss.org/what-we-do-Initiatives/tiger
برای پرستاران و سایر متخصصان بهداشت ، تغییر فرهنگ برای پر کردن این شکاف و استفاده پر مغز و هدفمند از تکنولوژی بسیار مهم است. اگر به مسائل کلیدی قبلاً توجه نشده و استراتژی های مشخصی بدین منظور به اجرا در نیامده باشد، نتایج ممکن است تأثیر منفی بر  ارائه مراقبت كيفي، تداوم مراقبت، مقرون به صرفه بودن مراقبت، و مسئله مهم ایمنی بیمار  داشته باشد. علاوه بر تمرکز بر استحصال استفاده پر مغز (مراقبت از بیمار)، موضوعات مربوط به طراحی ، اتخاذ و اجرای موفق در نهادهای اجتماعی متصل به مراقبت های سلامت و آموزش نیز مهم هستند، از جمله اطمینان از درونداد های مناسب و مشارکت در توسعه این سیستم ها، توجه به گردش کار و طراحی، اتخاذ موفق و استفاده بجا.

طبق گفته های كیلبریج و كلاسن، (Kilbridge and Classen) استفاده  مؤثر از انفورماتیک برای تسهیل ایمنی مستلزم ایجاد و استفاده از استانداردها برای تعاریف مفهومی و تبادل داده ها، توسعه مدل های قابل قبول برای بازنمایی دانش، انگیزه برای پذیرش EHR ها ، پشتیبانی از تشخیص عوارض جانبی و گزارش دهی آنها و سرمایه گذاری بیشتر در تحقیقات در نقطه اتصال انفورماتیک و ایمنی بیمار است. "گرچه بسیاری از این کارها انجام شده اما هنوز هم چالش های فراوانی وجود دارد که چگونه می توان این تحولات فرهنگی را به درون مشاغل مرتبط با سلامت و به طور خاص پرستاری آورد.