بکارگیری  انفورماتیک زیست پزشکی و سلامت در جراحی، فرصت های فوق العاده ای را به منظور ارتقاء مراقبت های جراحی فراهم آورده است. استفاده بهتر از اطلاعات در عمل جراحی پتانسیلی برای مراقبت ساده تر، حذف ناکارآمدی ها و اجازه بهبود و پیشرفت در پژوهش های جراحی به شمار می رود. با گسترش پرونده الکترونیک سلامت، اصلاحات در نظام مراقبت های سلامت و سرمایه گذاری مستقیم در فن آوری اطلاعات سلامت، فرصت روزافزونی برای جراحان ایجادشده است تا بطور مؤثرتری به اطلاعات بیمارانشان دسترسی داشته و آن را در عمل بکاربرند. برای حصول به چنین مقصودی در کنار افزایش تعداد ذینفعان انفورماتیک جراحی مهم است که تمرکز بیشتری بر نیازهای خاص جراحان صورت پذیرد.

انفورماتیک جراحی به عنوان یک رشته مجزا در یک فاز نو ظهور و نوپاست. از نظر تعریفی، انفورماتیک جراحی شامل گردآوری،ذخیره سازی/سازماندهی، بازیابی، به اشتراک گذاری و ارائه اطلاعات زیست پزشکی (بیومدیکال) مرتبط با مراقبت از بیمار جراحی است. هدف آن این است که برنامه های انفورماتیکی مبتنی بر رایانه و بی سیم استفاده شوند تا پشتیبانی جامع و تصمیم یار از تیم مراقبتی بعمل آید. با بکار گیری انفورماتیک جراحی در موارد معمول و/یا مشکل دار جراحی ، بهبود تصمیم گیری و حل مسأله در این حوزه میسر می شود.

نیازهای بالینی

مسائل قابل توجه بالینی که در حال حاضر توسعه انفورماتیک جراحی را با محدودیت مواجه می کند عبارتند از : سیستم های اطلاعاتی نامتجانس و کمبود کنترل ها و توازن در سیستم های اطلاعاتی در دسترس که جراحان را در انجام وظایف و اخذ تصمیماتشان به درستی هدایت نماید.

بایستی الزامات شفاف تری برای اطلاعات و ارائه آن ها به جراحان و سایر متخصصین توسعه یابد و طی اعمال جراحی در قالب متن، صدا و تصاویر ویدیوئی در دسترس قرار گیرند. توجه ویژه بایستی معطوف تولید سیستم های انفورماتیکی گردد که اطلاعات پیش از عمل، حین عمل و بعد از آن را یکپارچه نموده وحسب نیاز در دسترس قرار دهد. به این ترتیب می توان از بروز خطاهای ناشی از ناکافی بودن اطلاعات در اتاق عمل اجتناب نمود.

الزامات فنی

بایستی استانداردهایی برای پروسیجرها واستفاده از انفورماتیک جراحی تعریف و اجرا شوند. این استانداردها باید زبان/واژه شناسی و پرونده الکترونیک پزشکی متحدالشکلی را در بر گیرد که شامل اطلاعات بیمار و عمل جراحی انجام گرفته، صورتحساب ها و مباحث مربوط به ایمنی بیمار باشد. فن آوری انفورماتیک جراحی برای اتاق عمل های آینده باید بتواند پردازش، ذخیره و نمایه سازی جزئیات نشانگرهای زیست پزشکی/حرکتی ، تشخیص های بافتی/پاتولوژیک و سایر اطلاعات را برای بازیابی های فوری توسط جراحان در بر گیرد.

اولویت های پژوهشی

سه اولویت تحقیقاتی کلیدی در این میان وجود دارد که عبارتند از :

1 – استانداردهای توسعه در انفورماتیک جراحی

2 – تعریف دقیق بکارگیری سیستم های انفورماتیک جراحی ( به عنوان مثال بهینه سازی مهارت جراحان، و برای آموزش متفاوت به دانشجویان و کمک به آنها تا بهتر عمل کنند)

3 – عوامل هوشمندی که بتوانند به مثابه کارشناسان یا مشاوران مجازی در اتاق عمل با جراحان کار کنند.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------