Jinwook Choi, MD, PhD
رئیس انجمن انفورماتیک پزشکی دانشگاه ملی سئول |
|
سیستم های اطلاعات بیمارستانی در کره جنوبی سابقه درازی داشته و به سال 1978 (معادل 1357 خورشیدی) بر می گردد. در ابتدا ، HIS در کره جنوبی از سال 1977 به عنوان یک سیستم جزئی البته ملّی و با کارکرد محاسبات صورتحساب های پزشکی شروع شد و بسیاری از بیمارستان ها در دهه های 70 و 80 اولین سیستم های خود را در این زمینه نصب و بکارگیری نمودند. این سیستم کاملاً کارکردهای ابتدایی داشته و صرفاً محاسبات مربوط به هزینه درمانهای پزشکی را به انجام می رسانید و فاقد قابلیت های دیگری مثلاً نوبت دهی ویزیت های بعدی بیمار یا اسکجول کردن عملیات اجرایی بیمارستان بود.
سیستم واقعی و عملیاتی ثبت کامپیوتری دستورات پزشکی (CPOE)، اولین بار توسط مرکز پزشکی سامسونگ در سال 1994 راه اندازی گردید. در این مرکز، از زمان افتتاح با استفاده از یک سیستم کامپیوتری، نسخه نویسی انجام می شد. ده سال بعد وقتی که در سال 2003 بیمارستان Bundang وابسته به دانشگاه ملی سئول افتتاح شد اولین سیستم واقعی پرونده الکترونیک پزشکی (EMR) در کره جنوبی راه اندازی گردید و در عرض پنج سال بعد از راه اندازی این سیستم در این بیمارستان، تقریباً همه بیمارستان های بزرگ نوع سوم (فوق تخصصی) در کره جنوبی سیستم های EMR خود را پیاده سازی کردند.
اکنون پس از گذشت یک دهه از آن زمان و با توجه به اینکه سیستم های فن آوری اطلاعات، امروزه مانایی محدودتری نسبت به گذشته دارند تقریباً همه بیمارستان های عمومی این کشور نیز در پی نصب و راه اندازی نسل جدید سیستم های پرونده الکترونیک پزشکی هستند.
آنچه در کره جنوبی به عنوان یک چالش اساسی مطرح است هزینه بالای تولید و راه اندازی یک سیستم جدید EMR است که برآورد می شود در بیمارستان هایی با 800 تختخواب و بالاتر در این کشور بالغ بر 10 میلیون دلار هزینه داشته باشد و از این رو قبل از این نوسازی سیستم ها بایستی ملاحظات مختلفی را در نظر گرفت.
HIS عمدتاً بر مدیریت داده ها تمرکز دارد
اداره بیمارستان ها در یک وضعیت مالی خوب کار آسانی نیست مخصوصاً در کره جنوبی که قوانین و الزامات سفت و سختی افزایش هزینه های بیمارستانی را محدود می کند. در کره جنوبی، درمان طبی به عنوان یک منفعت عمومی ضروری به شمار می رود که بایستی عادلانه به همه شهروندان برسد. از این بابت حکومت کره، هزینه های درمانی را به شدت کنترل می کند.
نرخ تورم سالیانه هزینه های پزشکی حدود 3/1 درصد است و این موضوع معمولاً محل مباحثات داغی میان دولت و حوزه پزشکی است. از این رو محیط کم سود پزشکی فضای بیمارستان ها را به یک رقابت برای افزایش تعداد ویزیت بیماران کشانده است. این یک مسابقه است ولی نه برای اتخاذ بهترین شیوه های عملکرد بلکه برای بقا در یک بازار با حاشیه سود پائین. سیاست های سلامت تأثیرات مثبتی را در سطح ملی بر هزینه های سلامت نهاده است مخصوصاً در مقایسه با هزینه های مشابه در سایر کشورها ولی به هر حال این سیاست های انقباضی و فشارنده در کره جنوبی مؤسسات بهداشتی درمانی را به سمت مسیری سوق داده است که چه بسا الزاماً بهترین شیوه های عملکرد از آن حاصل نگردد.
مسئله کیفیت تاکنون مطرح نشده است
مهندسین وقتی روی سیستم های EMR در بیمارستان ها کار می کنند دغدغه عمده ای که با آن مواجهند موضوع سرعت است. گاهی مقوله امنیت نیز باید به فوریت مورد توجه قرار گیرد چرا که تأثیری که بر جامعه می گذارد می تواند بحرانی باشد و چنین مسائلی گاهی منجر به تخریب وجهه کل نظام سلامت در کشور می گردد یا پاره ای اختلالات امنیتی موجب شرمساری مهندسین فن آوری اطلاعات و ارتباطی که در حوزه امنیت شبکه یا سیستم های سرور کار می کنند می گردد.
به هر حال در چنین موارد مهم و با اولویتی بایستی فارغ از سایر تقاضاها بهترین شیوه عملکرد برای HIS در نظر گرفته شود.
سود واقعی که از کاربرد یک سیستم مبتنی بر فن آوری اطلاعات در حوزه مراقبت های سلامت بایستی استحصال گردد کیفیت مراقبت هاست. یک سیستم IT دسترسی تسهیل شده به همه داده های بالینی مرتبط و مورد نیاز پزشکان را فراهم می آورد. فرآیند های کاری سیستماتیک را به سادگی میسر می کند که از طرق متعدد می تواند به متخصصان بالینی و فعالیت هایشان کمک نماید. اما واقعیت این است که بهترین شیوه های عملکرد هنوز به عنوان عناصر کلیدی پرونده الکترونیک پزشکی در توسعه سیستم های اطلاعات بیمارستانی مطرح نیستند.
نقش دولت در تأمین اکولوژی سالم HIS
اهمیت نقش دولت در فن آوری اطلاعات سلامت نبایستی از نظر بیفتند تاکنون دولت کره جنوبی نقش یک هماهنگ کننده یا تنظیم کننده را در فیلد فن آوری اطلاعات سلامت ایفا نموده است. اما نفش دولت بایستی تغییر و بازنگری شود تا بتواند پشتیبانی مداوم و پایداری را فراهم آورد و به پرورش و رشد صنعت مراقبت های بهداشتی درمانی کمک کند.
به عنوان مثال شاید عقیده ما براین است که در بخش استاندارد پزشکی، حداکثر نقشی که دولت می تواند بپذیرد این است که نسبت به تهیه قعالانه استانداردهای اطلاعات پزشکی اقدام نماید ولی یک نقش مهم تر دولت در این حوزه، بسترسازی برای مباحثات و تعاملات فعال و مشارکتی میان نمایندگان طرف های متعدد درگیر در امر مراقبت هاست. دولت بایستی گروههای بحث و تبادل نظر را پرورش دهد تا از طریق فهم قوانین تصمیم گیری و روشهای هماهنگ سازی، همه طرف های مشارکت سود ببرند. اینگونه است که جامعه استانداردسازی راه خود را برای بقا و توسعه و پخش مؤثر یافته های خود برای اقدامات آتی می یابد. نقش اصلی دولت اجازه دادن به رشد آنها و نه اعمال محدودیت ها و اصلاحات مدنظر خود است.
مسیرهای آینده برای نسل بعدی سیستم های HIS
هدف اصلی که بایستی برای نسل بعدی سیستم های پرونده الکترونیک پزشکی مدنظر قرار دارد کدام است؟ شما می توانید نام هر کدام را به آسانی ببرید ولی مشخصاً باید بدانیم وزنی که به هر عنوان داده می شود، چقدر به وزن کلی ماحصل کار می افزاید.
همانگونه که ما بر ساده کردن اصلاح و اعمال تغییرات و اداره کردن ورود داده ها تمرکز می کنیم در قدم بعدی بایستی بدنیبال استفاده کارا و مؤثر از اطلاعات ذخیره شده باشیم. بعلاوه ادغام و یکپارچگی داده ها یکی از عملکردهای اصلی سیستم فن آوری اطلاعات است و بایستی به آسانی انجام گیرد.
از طریق یکپارچگی کلیه اطلاعات بالینی که مرتبط با درمان جاری یک بیمار می باشد، سیستم جدید پرونده الکترونیک پزشکی می تواند یک دسترسی همه جانبه را برای پزشکان تأمین نماید.
سمانتیک (Semantics) هیچ زمانی بیشتر از آنقدر که اینک برای نسل بعدی سیستم های اطلاعات بیمارستانی مورد نیاز است اهمیت ندارد. هر چقدر ما بیشتر برای توسعه یک سیستم EMR پیشرفته تلاش کنیم، تأکید بیشتری هم بر موضوع سمانتیک خواهیم داشت. دسترسی آسان به داده های بالینی و بهداشتی، خصوصیت کلیدی دیگر نسل بعدی سیستم های اطلاعات بیمارستانی است. سرویس های شبکه اجتماعی (SNSs) مردم را برای استفاده از بسیاری داده ها از جمله وقایع حیاتی و اطلاعات تناسب اندام توانمند کرده است.بیماران، امروزه تجربه استفاده از همه انواع اطلاعات را برای کسب تندرستی بیشتر و یا حمایت بیشتر از طرف اجتماع دارا می باشند. در قدم بعدی نوبت سازمان های بهداشتی درمانی است. بیماران درخواست های اطلاعاتی خود را دارند تا بتوانند متوجه جدّیت یا وخامت وضعیت بالینی خود شوند و زندگی شان را برای رسیدن به نتایج درمانی امیدبخش تنظیم نمایند.
ارائه کنندگان خدمات هم نیاز دارند تا برای درخواست دسترسی آسان آماده باشند. نهایتاً دولت بایستی یک نقش حمایتی را ایفا نماید. بدنه هماهنگی ملی در حوزه مراقبت های سلامت مهم است و به محاذاتی که در این مسیر بر مشکلات، فائق آییم نقش هماهنگی دولت باعث کاهش هزینه های پیاده سازی HIS خواهد شد.
منبع مطلب : http://www.ncbi.nlm.nih.gov